The Effectiveness of “Improvement of Driver-Behavior Program” on Self-Control of Drunk Driver
1Uzm. Dr., Şevket Yılmaz Training and Research Hospital, Psychiatry Clinic
2Prof. Dr., Ankara University, Faculty of Health Sciences, Department of Social Work
3Uzm. Dr., Ministry of Health, Dışkapı Yıldırım Beyazıd Training and Research Hospital, Psychiatry Clinic
4Psychologist, Şevket Yılmaz Training and Research Hospital, Psychiatry Clinic
J Cogn Behav Psychother Res 2014; 3(3): 182-190
Full Text PDF (Turkish)

Abstract

Objective: The aim of the current study to evaluate the effectiveness of “Improvement of Driver-Behavior Program” on Self-Control of individuals whose driving licenses have been seized for two years due to drinking and driving.
Methods: Study sample consisted of 60 volunteers whose driving licenses have been seized for two years due to getting stopped for drunk driving for the second time and who were participated in improvement of driver-behavior program. Self-Control Scale was administered to the group before, at the 6’th week and after the 12-week program.
Results: When we examined the Self-Control Scale (SCL) scores; means were 51±17.69. 6 at the first assessment, 54.23±15.61 at the 6’th week, and 48.86±17.76 at the 12’th of the program. Therefore, the alteration in Self-Control Scale Scores during the program was statistically not significant (F=1.434, p=0.236).Further pair-wise comparison revealed that only the difference between the SCL scores at 6’th and 12’th weeks was statistically significant (p=0.005).Besides, ANCOVA analysis revealed that the age had significant effect on the difference between the SCL scores at the 6’th and 12’th weeks (F=3.858, p=0.027).
Conclusion: We conclude that the quality of “Driver-Behavior Improvement Program” should be enhanced by extending the duration of the education and addressing the age factor in improving self-control features of the relevant individuals.


Sürücü Davranışlarını Geliştirme Eğitimi’nin Alkollü Araç Kullanan Bireylerin Özdenetimlerine Etkisi
1Uzm. Dr., Şevket Yılmaz Eğitim Araştırma Hastanesi, Psikiyatri Kliniği
2Prof. Dr., Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Sosyal Hizmet Bölümü
3Uzm. Dr., Sağlık Bakanlığı Dışkapı Yıldırım Beyazıd Eğitim Araştırma Hastanesi, Psikiyatri Kliniği
4Psikolog, Şevket Yılmaz Eğitim Araştırma Hastanesi, Psikiyatri Kliniği
Journal of Cognitive Behavioral Psychotherapies and Research 2014; 3(3): 182-190

Amaç: Bu çalışmayla; alkollü araç kullanımı nedeniyle sürücü belgelerine 2 yıl sınırlılık getirilen bireylere zorunlu olarak verilen Sürücü Davranışlarını Geliştirme Eğitimi’nin, bireylerin özdenetimleri üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Çalışmaya, ikinci kez alkollü araç kullanımı nedeni ile sürücü belgelerine sınırlılık getirilmiş, sürücü davranışlarını geliştirme eğitimi alan, çalışmaya katılmaya gönüllü 60 kişi dâhil edilmiştir.
Bulgular: Özdenetim ölçek puanları değerlendirildiğinde; 60 kişinin ilk haftaya ait ölçek puan ortalamasının: 51±17.69, 6. hafta ait 54.23±15.61, 12. hafta 48.86±17.76 olduğu bulunmuştur. Özdenetime ilişkin alınan ölçümler karşılaştırıldığında test puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir değişim olmadığı görülmüştür (F=1.434, p=0.236). Özdenetime ilişkin ölçümlerin ikili karşılaştırmalarında ise sadece 6. haftadan 12. haftaya azalan ortalamanın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür (p=0.005). Yapılan ANCOVA analizi sonucunda ise 6. haftadan 12. haftaya doğru özdenetim puan ortalamalarındaki azalmada yaşın istatistiksel açıdan anlamlı etkisi bulunmuştur (F=3.858, p=0.027).
Sonuç: Alkollü araç kullanımı nedeni ile ehliyetlerine sınırlılık getirilen bireyler için verilen eğitimin kalitesinin artırılması, eğitimin daha geniş zamanlara yayılmasının sağlanması ve eğitimin özdenetim üzerindeki etkisinde yaşın bir faktör olarak değerlendirilmesinin önemli olabileceği düşünülmektedir.